Bu haftaki blog tasarmızda kıç baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, bileğerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çkızılışmaları ile inceleyeceğiz. Göl ayağı anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun diğer bölgelerine nazaran elan karmaşıktır. Kafainç ise ayak tabanığın hem yeterince mobilize olan kısmıdır hem bile yere alma edilen kuvvetin zaman zaman %90’ına derece olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Kafaparmakta yaşanmış olan her türlü çor, günce yaşam kalitesinde önemli bozukluğa yol harisabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde gittikçe artan bir çoğunlukla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini ileri derecede kısıtlayan, ayak tabanığın bediiyat görünümünü bozan, dertlı ve akut bir kıç kelleparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’bile Carl Huster tarafından teşhismlanmış ve birinci parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lügat manaı itibariyle kıç kelleparmağının hariça açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta mevcut çeşitli patolojileri bile yürekermektedir. Kafaparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi istikrarlı fail ve motor yetke sağlayıcı bir takım intrensek kasa malik olması sebebi ile özel bir eklemdir. Bir numara parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayak tabanığın en önemli eşya nâkil strüktürsıdır ve yürüme sırasında optimal desteği sağlamlayabilmesi birinci parmağın kinematiğine mecburdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Göl ayağı, evrimsel tebeddülat sırasında asıl fonksiyonu olan kavrama kabiliyetinin çoğunu yitirmiştir. Fakat bu tebeddülat sonucunda bile adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime malik olarak kalmıştır. Antagonisti (bir kasın ters anlayışlevini gkalıntı kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, çoğunlukla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki esas nedenin ayakkabı kızılışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir mesafeştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda alışılagelen nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda artış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu oranın % 1,9 yöreında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin pek çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine itikatılmaktadır. Fakat genetik geçiş tam olarak gösterilememiştir. Tabanğın pronasyonuna ve kıç ön bölümünün abduksiyonuna niye olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri bile halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun diğer intrensek nedenleri arasında aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler vakalar üzere nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit üzere romatizmal hastalıklar, hassaten kelleparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili üzere elan seyrek göru¨nen durumlar da sayılabilir. Bazı mesafeştırmacılar halluks valgusun kadınlarda çok elan sık görünmesine özen çekmişlerdir. Fakat bunun sebebinin genetik intikalten çok kadınların erkeklere nazaran elan çokça sivri uçlu mahdut, topuklu ayakkabı giymeleri evetğu düşünülmektedir.